ονόμοσχος

μονόμοσχος, -ον (Α)

αυτός που αποτελείται από έναν μόνο βλαστό («τὰ μὲν φύλλα πτέριδι ὅμοια, οὐ μονόμοσχα δὲ ὡς τὰ ἐκείνης, ἀλλὰ πολλὰς ἔχοντα ἀποφύσεις», Διοσκ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)-* + μόσχος «βλαστός» (πρβλ. υπό-μοσχος)].